เป็น ชุมชนหนึ่งของภูเก็ตที่มีประวัติความเป็นมายาวนาน จากการพบหลักฐานสมัยสงครามมหาเอเชียบูรพาในอดีต บ้านในพื้นที่ต้องมีบ่อน้ําประจําบ้าน ทุกบ้านจึงขุดบ่อน้ํา ไว้ภายในบ้าน ครั้นขุดลงไปประมาณ 2-3 เมตร ทุกบ้าน จะพบหินกรวดสีน้ําตาลมีเนื้อแข็ง ชาวบ้านเรียกหินกรวด สีน้ําตาลนี้ว่า “ลูกแหว้” ตามสําเนียงภาษาถิ่นใต้ต่อมา เมื่อทางการมีนโยบายให้ตั้งชื่อหมู่บ้าน จึงตั้งชื่อหมู่บ้าน ตามสําเนียงภาษากลางจาก ลูกแหว้ เป็น ลูกแร่ และ ตั้งชื่อหมู่บ้านนี้ว่า “บ้านบ่อแร่”

เมื่อเดินทางเข้าหมู่บ้านบ่อแร่ไปตามแนวเขาขาด นักท่องเที่ยวสามารถแวะจุดชมวิวเขาขาด แล้วต่อด้วยหอ ชมวิวเขาขาด 360 องศา อันเป็นจุดชมวิวไม่กี่แห่งของ จังหวัดภูเก็ตที่เห็นทัศนียภาพได้รอบ 360 องศา บริเวณ หอชมวิวมีสะพานไม้ให้เดินชมวิวเพลิน ๆ ไปรอบหอ นอกจากนี้ เส้นทางเขาขาด-แหลมพันวา-อ่าวมะขาม-บ่อแร่ ระยะทางประมาณ 3-4 กิโลเมตร สามารถขี่จักรยานเที่ยวชม และยังเป็นเส้นทางวิ่งเทรลเข้าไปในป่ายางด้วย ขณะที่ ก่อนถึงคลองมุดง มีต้นยางร้อยปีอยู่ภายในกุโบร์ (สุสานมุสลิม) ลําต้นใหญ่ขนาดห้าคนโอบ สูงตระหง่านมองเห็นได้จากทะเล จึงเป็นสัญลักษณ์ของชาวประมงใช้บอกทางสําหรับนําเรือ เข้าเทียบท่า

มัสยิดกียามุดดินบ้านบ่อแร่ คือสถานที่ปฏิบัติศาสนกิจและจัดกิจกรรมสร้างสรรค์สังคมตลอดทั้งปี เช่น จัดงานประเพณีของมัสยิด จําหน่ายอาหารคาว-หวานต่างๆ ออกบทจําหน่ายสินค้าเพื่อนํารายได้มาบํารุงมัสยิด ขณะที่ ซาวบ้านบ่อแร่ยึดถือวัฒนธรรมประเพณีศาสนาอิสลาม ปฏิบัติประเพณีถือศีลอด ประเพณีเชือดกุรอ่าน (เชือดวัว เพื่อแจกจ่ายแก่ผู้ยากไร้ ญาติสนิท และเพื่อนบ้าน) ประเพณี ทําขวัญเด็ก รวมถึงประเพณีลอยกระทง ประเพณีแข่งขัน เรือแคนประจําปีที่คลองมดง และประเพณีแข่งขันกีฬา ฟุตบอลบ่อแร่คัพ ซึ่งจัดที่สนามฟุตบอลฟีฟ่า ในพื้นที่โรงเรียน บ้านอ่าวน้ําบ่อ โดยสนามฟุตบอลมาตรฐานฟีฟ่ายังเป็นที่ จัดกิจกรรมสันทนาการกีฬาที่มีสนามฟุตบอล ฟุตซอล และห้องฟิตเนส