คนโบราณสมัยก่อนเรียกที่นี่ว่า "นอกเล" ที่นี่อยู่ตรงกลางของตำบลกมลา เป็นสถานที่ที่ชาวบ้านมาลากอวนมาตกเบ็ด มาตกปลา มาลงเรือเพื่อจับเคย พอมีคนถามว่าไปไหน คนจะตอบว่าไปนอกเล เป็นอาชีพหนึ่งที่ชาวบ้านเขาทำกันนอกจากหาปลา ก็เลยเรียกที่นี่ว่า "นอกเล" อาจารย์วิษณุ ปราชญ์ชุมชนของหมู่บ้านนอกเล เล่าถึงที่มาของชื่อหมู่บ้าน "นอกเล" พร้อมๆกับที่มาของตำบลกมลา ว่าเป็นชื่อเดียวกับกราบาลา หรืออ่าวลึก แต่เพี้ยนจากกราบาลา เป็นกรามาลา และกรามารา แล้วกลายเป็นกำมะรา โดยใช้ชื่อนี้จนถึงปี พ.ศ. 2486 จึงมีผู้เกิดความคิดว่า กำมะรา ไม่มีความหมาย จึงเปลี่ยนเป็นกมลา เป็นภาษาไทยผสมอินเดีย แปลว่า ดอกบัว

จากชุมชนมุสลิมดั้งเดิม กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ชายหาดที่สวยงามนำพาวิชาชีพหลากหลาย โดยเฉพาะอาชีพอุตสาหกรรมท่องเที่ยวเข้าสู่ชุมชน และร่วมใช้ทุนทางธรรมชาติร่วมกัน

บ้านนอกเลแห่งนี้จึงเป็นพื้นที่ทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย จากการมาเยือนและอาศัยของคนต่างถิ่น จนถึงการมาเยือนของชาวต่างชาติเพื่อท่องเที่ยว ภาษาหลักที่เคยใช้ในอดีตอย่างภาษาใต้ภูเก็ต จึงเปลี่ยนไปสู่ภาษากลางและภาษาอังกฤษมากขึ้น